Komşumuz Suzan Abla

Ne güzel kadındın sen Suzan Abla, yürüdün mü ardından bakmamak ne mümkün.
Simsiyah saçların vardı, ahh o kırmızı rujun yok mu..
Yardıma hazırdı tüm esnaf sana, ama sen dik dik geçerdin aralarından.Dönüp dönüp ardın sıra bakanlara küfür ederdim içimden. Sende çok güzeldin,
Ben bile bazen baka kalırdım...
Arada arkadaşların gelirdi, ama senin yalnızlığın kapından taşardı.
Genç bir çocuk vardı, içer içer kapında yatardı. Bazen acır alırdın içeri. Koltukta yatırdığını söylerdin, erkenden def ederdin.

Sen ne güzel kadındın suzan abla, boşanmıştın, eski kocanı gördüm bir kez, tutkuyla bakıyordu sana. Ama sen gemileri
çoktan yakmıştın.Uzak limanlara yelken açmıştın.Olmadı Filiz yapamadım derdin.Üzülürdüm sana bir ailen olsun isterdim.

Sana ençok Yıldız Tilbe şarkılarını yakıştırırdım. Aşkından ölünecek kadındın sen Suzan Abla
Bilmem ki nicelerini öldürüp gelmiştin buralara.
Sana hiç benzemeyen bu hüzünlü komşunu bırakıp uzaklara gidiyordun..
Ben seni evinden gelen isyanının sesleriyle sevdim Suzan Abla,
Senin atın yelesi gibi parlak simsiyah saçların vardı Suzan abla,
Mutluluk seni aşkla bulsun...

filiz
23 mart 2016