Hüsnü Arkan 'Süreyya'...

Bir sarkıyı insan bıkmadan nekadar dinleyebilir blmiyorum.Yaklaşık 2 haftadır. bu şarkıyı dinliyorum. Hüsnü Arkan çok değerli bir şarkıcı ve yazar. Bence hak ettiği değerin onda birini görüyor. Sanslı hissettiğim konulardan biridir, onu çok zaman önce keşfetmiş olmak. Onun şair yanını es geçersem çok büyük haksızlık ederim.Romanlarında ve şiirlerinde, genel olarak, adalet, ahlak ve bireyin kaderiyle ilişkisi temalarını ele alır. Bir kadının saclarına dokunmak nasıl bu kadar güzel bir ifadeyle anlatılabilir. Benim için müzik denince aklıma gelen 3,4 isimden biridir, Hüsnü Arkan.....(Açıkça söylüyorum işte eski H.Arkan ayrıldıktan sonra Ezginin Günlüğünün eski tadı yok:( )

Bu Gece Aklım Sende Kaldı Uyuyamadım Süreyya Masallar Söyledim Kendime Unutamadım Ne Yapsam Birden Eski Bir Tülbent Çözüldü Bir Yaz Gecesi Saçların Açıldı Avuçlarıma Avuçlarıma sarkisozu.acikgoz.org Bu Gece Ben Sana Dönmem Ama Yanarım Yanarım Sönmem Hasret Makamı Şarkılardan Yağmur Sesinden Hiç Hislenmem Ama Yanarım Yanarım Sönmem Bu Gece Aklım Sende Kaldı Uyuyamadım Dönüp Durdum Masallar Söyledim Kendime Unutamadım Süreyya Eski Bir Tülbent Çözüldü Saçların Açıldı Avuçlarıma

Eylül Hüznü Kokuyor

Göz gözü görmüyor bu sabah. Nasıl bir yağmur, bardaktan boşalırcasına.Cocuklugumdan beri yağmurlu günleri hep sevmişimdir.'Bir yandan yeni yapraklanmış çiçekleri okşadığı böyle sabahlarda ilkgençliğinden beri inanıp inanmamakta kararsızlık çektiği tanrıya içinden sessizce şükreder' bende sessizce şükrettim bu sabah. Çocuklarıma, farkındalıklarıma, mayıs ayındaki eylül hüznüne... Kahveme Hüsnü Arkan'ın Yagmurlar şarkısı eşlik ediyor... Ah bu yağmurlar delik deşik ediyor içimi Sığınsam, bir ocak bulsam, ısınsam Ah bu yağmurlar Bir yanım diken öte yanım gül, kanıyor Bir dert ki bende çare yok, sende insaf yok İstanbul’a bahar geldi, yaz geldi Akşam vakti efkâr geldi, saz geldi Bana gelenler geldi, geldi, sen gelmedin Ah çıkıp gitsem, çarpsam kapıyı, kime, nereye Günahsız bir el bulsam, dokunsam Ah bu yağmurlar Sağ yanım derya, sol yanım ateş, yanıyor Bir dert ki bende çare yok, sende insaf yok. ''Murathan Mungan

Eldivenler, Hikayeler...

Evet Murathan Mungan çözemediğim bir çekim gücü var bu adamın. Kartalda'ki sahafın tezgahına bakarken, Murathan Mungan ismini görünce gözlerim parladı. Bilmiyorum sizede olur mu, hani elinizi cebinize atınca pantolunuzda unuttuğunuz bir para gelir ya.... İşte aynen böyle bir sevinç yaşadım... Biliyorum o parada benim, o kitapda benim ruhumun. Sanki Murathan Mungan bütün kitaplarını benim için yazmış. Şairin Romanı adlı kitabı beni benden aldı. Tarif edemiyorum. Yarısına geldiğimde durdum. Çünkü hakkını vererek okuyamadığım hissine kapıldım.İşte bu sebeple Eldivenler, Hikayeler kitabını görünce sanırım birz suçluluğumu bastırdım. Eve buyuk bir heyecanla geldim. Evet öykü kitabıydı. Bir öyküden diğerine geçtikçe yüreğimdeki hayranlık büyüdü.....Ve ben geceye tatlı bir hazla teslim oldum......

Nereye yazmalıyım bilemedim. Kaç zamandır düşünüp duruyorum. Kime dökmeliyim farkındalıklarımı. Sonra buraya sığınmaya karar verdim. Beni ben yapan fark ettiğim ayrıntıları buraya bırakmaya devam edeceğim.Birileriyle paylaşırmıyım... Şimdilik bilmiyorum. Kendim için yazıyorum işte..